بانهایت تاسف وتاثر درگذشت ناگهانی اقای رحمان لطفی موسس گروه کوهنوردی مارلیک را به اطلاع همنوردان و بازدیدکنندگان گرامی می رسانم.گروه کوهنودی مارلیک این مصیبت وارده را به خانواده ایشان تسلیت گفته واز خداوند متعال برایشان صبر را خواستاریم.

سه شنبه 14 بهمن 1393 1:32 امیررضا زوله

اردوی هیمالیا نوردی

معرفی سه نفر ازکوهنوردان گروه کوهنوردی مارلیک شهرستان ملارد به اردوی هیمالیا نوردی هییت کوهنوردی استان تهران خانم مهنوش ملکان همدانی-اقایان محمدجلوخانی و مصطفی بدر خانی امید است که این همنوردان با افتخار افرینی در رشته کوه های هیمالیا باعث غرور افرینی کشور عزیزمان ایران گردنند

پنج شنبه 27 آذر 1393 20:14 هانیه زوله

اصلاحیه

باعرض پوزش از بازدیدکنندگان گرامی در خلاصه برنامه تابستان نام قله کلاشویا به اشتباه ثبت شده بود,وهمچنیین در صعود به قله علم نلم اقای اسماعیل جلیلوند,ودر صعود به قله توچال نام اقایان قاسمی  به اشتباه ذکر نشده بود,که بدین سبب هم.از همنوردان ونیز بازدید کنندگان عذر خواهی میشود.

دو شنبه 10 آذر 1393 16:14 امیررضا زوله

خلاصه صعودهای تابستان93 گروه کوهنوردی مارلیک

ردیف

نام کوه

ارتفاع

تاریخ

موقعیت جغرافیایی

افراد شرکت کننده

1

کلاشبیار

3800

6/4/93

البرز غربی

رحمان لطفی-عباس امراء-امیر صبا-مجتبی طارمی-ایمان خدادای-مجید امراء-ابراهیم زاده-هانیه زوله-

2

توچال

3800

17/5

البرز مرکزی

رحمان لطفی-ایمان خدادای-فرزاد محمدی-مرضیه نوری-الهه قاسمی

3

کهار

4050

24/5

البرز غربی

رحمان لطفی-مجتبی طارمی-عباس امراء-مجید امراء-جلال مدینه-ایمان خدادای-امیررضا زوله-هانیه زوله-الهه قاسمی-مریم باباخانی

4

علم

4850

30-31/5

-

رحمان لطفی-ایمان خدادای-مجیدامراء-عباس امراء-اسماءیل جلیلوند-مجتبی طارمی-مرضیه نوری

5

منار

3650

28/6

البرز مرکزی

رحمان لطفی-جلیل جلیلوند-مجیدامراء-ایمان خدادای-مجتبی طارمی-هانیه زوله-الهه قاسمی-مرضیه نوری-نجمه نوری

6

دوره ی کوهپیمایی

-

21/6-5/7

-

هانیه زوله-باتشکر از گروه کوهنوردی اهورا

شنبه 12 مهر 1393 12:37 هانیه زوله

جلسه گروهی

با سلام خدمت همنوردان گرامی
لطفا برای جلسه گروهی ماه مهربرنامه پیشنهادی شش ماه دوم سال را همراه بیاورید
با تشکر

جمعه 11 مهر 1393 15:41 هانیه زوله

گزارش و گزارش نویسی در برنامه های کوهنوردی

این مقاله به همت آقای سعید صبور تهیه و در فروردین ماه 1387 در جلسه هفتگی گروه کوه نوردی تهران تدریس شده است .

بااهمیت دادن به گزارش وگزارش نویسی در ورزش کوهنوردی ، ضمن ماندگار ساختن فعالیت های خود ، فرهنگ نوشتاری ورزش کوهنوردی را گسترش دهیم ، ظرفیت های نقد وبررسی را بوجود آوریم و بدنبال آن شاهد رشد و شکوفائی ایده ها ، طرح های نو در کوهنوردی کشورمان باشیم.                                             

مقدمه

لزوم واهمیت گزارش وگزارش نویسی ازبرنامه های کوهنوردی وگستره تاثیرگذاری آن ازجمله مباحثی میباشدکه می بایست توسط کوهنوردان ،مسئولین تشکل های کوهنوردی ومسئولین مراجع رسمی این ورزش بیش ازپیش مورد توجه قرار گیرد .                                          

ازجمله مواردی که میتوان براساس آن بر میزان اهمیت این موضوع بدان تاکید نمود ، عبارتند از:                           

1 –هربرنامه کوهنوردی چه باموفقیت همراه باشدوچه به دلایلی به اهداف خود نرسد،درهردو حالت دریک امر دارای نقطه مشترک میباشدوآن اجرای برنامه است .هربرنامه ای که بااهداف مشخص درذهن کوهنورد شکل میگیرد و به اجرا درمی آید درواقع همانند اثری است که توسط صاحب اثرمتولد میگردد.(مانند شعری که ازذهن شاعر بر روی اوراق دفتر شعرش جاری میشود ویانقشی که بربوم نقاش شکل میگیرد .)درصورتی که برنامه به اجرادرآمده گزارش نویسی نشود بی گمان پس از چند گاهی حتی در ذهن طراح و سرپرست برنامه نیز کمرنگ میشود ،گوئی اصلا" وجود نداشته است .                                            

2 –تنها با درج رویدادها ونحوه اجرای برنامه درگزارش ، میتوان به نقاط ضعف وقوت مسئولین واعضاء برنامه پی برد .اطلاعات بدست آمده ازگزارش برنامه وتوجه به آنها شناخت مسئولین فنی باشگاهها ،گروهها ومحافل کوهنوردی رانسبت به سرپرستان واعضاء خود افزایش میدهد  .

3 – تحلیل ونقد بررسی برنامه های کوهنوردی تنها درزمانی قابل انجام است که گزارش های دقیقی ازبرنامه دردست باشد .بدیهی است بوجود آمدن فرهنگ نقد وبررسی یکی از روشهای بسیار تاثیرگذار درزمینه ارتقاء و پویائی سطح کوهنوردی میباشد .(مطالعه گزارش ها ،نقد وبررسی برنامه ها توسط اهل فن ،خود موجب بوجود آمدن ارزش برای برنامه های کوهنوردی میگردد . )                                           

 4- ایجادسطح بندی برنامه های کوهنوردی تنها ازطریق انجام ،ارائه گزارش وسپس جلب نظر صاحب نظران امکان پذیر میباشد .لازم به ذکر است ،سطح بندی برنامه های کوهنوردی ،یکی از روشهایی میباشدکه براساس آن میتوان به کارآموزان ومشتاقان نوآموز کوهنوردی کمک نمود تاتجربیات لازم را به درستی ودرشرایط امن کسب نمایند .                

5 – توجه به تهیه گزارش ،کوهنوردان وبخصوص سرپرستان برنامه های کوهنوردی راملزم به مطالعه وتمرکز بیشتر بر روی برنامه مینماید ، این مهم خود باعث میگردد اعضاء داوطلب برای شرکت دربرنامه یا آنچه احتمالا" با آن روبرو خواهند شد بیشتر آشنا شوند وازنظر ذهنی وآمادگی بدنی وتجهیز تدارکات خود را آماده نمایند و درنتیجه احتمال بروز حادثه در اثر عدم اطلاع ویژگی های برنامه به کمترین میزان خود برسد.     

6- تهیه و به روز نگه داشتن کارنامه فنی کوهنوردان توسط مسئولین باشگاه ها وگروه ها از نکاتی است که می بایست بدان توجه ویژه ای شود . تهیه گزارش برنامه وارزیابی عملکرد افراد درگیر در برنامه تنها روش مستند برای تهیه کارنامه فنی کوهنوردان است .                      

 7- توجه به گزارش و گزارش نویسی در کوهنوردی یکی از اصولی ترین راههای توسعه وارتقاء فرهنگ نوشتاری در کوهنوردی میباشد . 

8- عدم توجه به فرهنگ گزارش نویسی ، کوهنوردی را از نظر تاریخ نگاری دچار مشکلات می نماید . چه کوهنوردان بزرگ وچه برنامه های شاخصی که بدلیل عدم توجه به گزارش نویسی ویا انعکاس آن قابلیت درج در تاریخ کوهنوردی را ازدست داده و یا میدهند  .                    

9 – گزارش نویسی تنها راه معرفی درست مناطق کوهنوردی ، طبیعی و فنی میباشد .                                                                    

10- تکمیل آرشیو گروهها به منظورمستند سازی وتاریخ نگاری فعالیت ایشان وهمچنین بهره گیری اعضاء جدید ازتجربیات نسل قبل .           

بخش اول : تعاریف

تعریف گزارش (به معنی عام کلمه ) :

  • لغت گزارش به معنی : به جای آوردن ، انجام دادن ، اظهار نظر کردن ، درمیان نهادن وشرح وتفسیرکردن است .                  
  • گزارش دراصطلاح به مطلبی گفته میشود که از شرح ، تفسیر ، بیان ، تحلیل مطلب و نیز علل مسائل خاص گفتگو کند .             

تعریف گزارش دررابطه با برنامه های کوهنوردی :

اثری مکتوب ، که درآن ضمن شرح وبیان چگونگی شکل گیری برنامه ، نحوه اجرا و نتایج حاصل از آن در خصوص  مسائل مرتبط نیز اظهار نظر میشود و پیوست ها وضمائم جزءلاینفک آن بشمار می رود  .                                                       

تعریف گزارش نویسی :

گزارش نویسی عبارت است از: به تحریر درآوردن اخبار ، اطلاعات ، حقایق ، علل مسائل و رویدادها و تجزیه و تحلیل منطقی آنها براساس دو اصل "ساده نویسی " و "سالم نویسی ".            

مخاطب گزارش کیست :

- قبل ازاینکه تصمیم به تدوین گزارش بگیرید باید بدانید که گزارش را برای چه شخصی یا اشخاصی تهیه می کنید. در واقع چه کسی یا کسانی ، براساس گزارش شما تصمیم گرفته واقدام خواهند کرد . 

- گستره مخاطبین گزارش برنامه کوهنوردی طیف های مختلفی را در بر می گیرند که شامل نو آموزان عرصه کوهنوردی تا مربیان خود شما هستند .                                               

- علاقه مندان به کوه و کوهنوردی بصورتی پیوسته وارد این عرصه می شوند . آنچه برای یک کوهنورد باتجریه ملکه ذهن شده و بصورتی خود به خود به انجام می رسد ، برای کار آموزان کوهنوردی امری با اهمیت می باشد که می بایست مورد توجه قرار گیرد .                                                                     

- گزارش نویس برنامه کوهنوردی ، همواره می بایست خود را درجایگاه مخاطب نیز قرار دهد . مطالب خود را به نحوی تنظیم و تدوین نماید که واضح و قابل استفاده باشد و خواننده بتواند با شرایط حاکم بر برنامه ارتباط برقرار نماید.                          

بخش دوم : یادداشت برداری و ثبت موارد مورد نیاز در تهیه گزارش برنامه کوهنوردی

الف – مواردی که قبل از انجام برنامه می بایست به آنها توجه نمود :                                                 

  • چگونگی شکل گیری ذهنی برنامه :                                 

شیوه انتخاب اهداف کوهنوردی – خواه براساس طرحی پویا ، منطقی ومستمر باشد و خواه تنها براساس جاذبه های طبیعی ، ماجراجویانه و یا سایر جذابیت ها – همواره از مواردی بشماره می رود که نه تنها خواننده گزارش را به فضای برنامه نزدیک می کند بلکه از طریق آن می توان به تجربیات و نکات آموزش وقابل بررسی نیز پی برد.                                                    

توجه به این مهم ، خواننده گزارش را با خلاقیت بکار گرفته شده در انتخاب اهداف کوهنوردی توسط طراح و سرپرست برنامه آشنا میکند.                                                                    

  • مشخص نمودن نتایج بررسی ، مطالعه و اطلاعات جمع آوری شده در زمینه برنامه کوهنوردی، شامل :                                

1- تهیه نقشه توپوگرافی با دقت 50000/1 ویا 25000/1ازمنطقه .

2 –تهیه کروکی ازمسیر(خواه مسیر کوهپیمائی باشد خواه مسیری برروی دیواره ) براساس گزارش برنامه های قبلی .

3-تهیه و مطالعه آخرین گزارش برنامه های صورت گرفته برروی مسیر و استخراج اطلاعات آن با توجه به فصل برنامه صورت گرفته ، تعداد نفرات و سایر مواردی که مشابه و یا غیرمشابه است .

4-تهیه فهرستی از نکات مهم که درطول اجرای برنامه همواره می بایست مورد توجه باشد مانند:

محل چشمه ها ومنابع آبی .

ویژگیهای مسیر به لحاظ  گرده ای بودن و یا وجود مسیر مالرو.

ویژگیهای مسیر فنی به لحاظ وضعیت کارگاهها و حمایت های میانی مورد لزوم .

مناطقی که برای شب مانی میتوان ازآن استفاده کرد.

نشانه های طبیعی ومصنوعی (تابلو راهنما) درطول مسیر .

5 –  فواصل زمانی بین نقاط مختلف و موثر.

6 – تهیه فهرستی ازمختصات جغرافیائی نقاط کلیدی و تلفیق با نقشه توپوگرافی منطقه .

7 – گفتگو باکسانی که پیش از ما برروی مسیر و یا منطقه فعالیت کرده بودند و کسب اطلاع از منابع آبی ،ویژگیهای فنی ،تجهیزات مورد نیاز براساس شرایط فصلی .                                      

8- نوع جاده و مسیر حرکت به سمت مبدا شروع برنامه (بزرگراه – جاده ترانزیت – جاده آسفالت – شوسه – خاکی – جیپ رو

9- نوع وسائل نقلیه وایاب و ذهاب عمومی به همراه مبدأ وساعت حرکت آنها .                                                             

10- بدست آوردن آخرین اطلاعات موجود در مورد زمان بندی های بدست آمده توسط تیم های قبلی .                                      

11- کسب اطلاع از وجود احتمالی راهنمایان محلی ، افراد مطلع منطقه ، نزدیکترین مراجع انتظامی و درمانی ، امکانات اقامتی (خانه روستائی ، پناهگاه ، جانپناه و...).                                      

12-کسب اطلاع از آنتن دهی تلفن همراه درمنطقه و نزدیکترین شبکه ارتباطی به مسیر.                                                

13- توجه به ارزشهای فنی برنامه و آمادگی های مورد لزوم برای شرکت کنندگان .                                                       

·         جمع آوری اطلاعات تاریخی (درصورت امکان ) درمورد مسیر، ازنظر اولین فعالیت های انجام شده در فصول مختلف ، شناسنامه مسیر (مسیرهای فنی ) ودیگر موارد ... (بسیار پیش آمده است که به دلیل عدم اطلاع کوهنوردان جوان ازفعالیت های نسل قبل وعدم وجود گزارش مشخص از مسیری خاص ، سوءتفاهم درمورد اولین بودن بر روی مسیر بوجود آمده است .)                

·         کسب اطلاعات درزمینه جاذبه های گردشگری (تاریخی ، طبیعی ، مردم شناسی و...) درحوزه ای که هدف برنامه کوهنوردی در آن قراردارد . بسیار پیش خواهد آمد که میتوان ضمن انجام یک فعالیت کوهنوردی دیداری نیز ازجاذبه های گردشگری منطقه داشت .    

·         تهیه فهرستی از شرکت کنندگان دربرنامه ومشخص نمودن مسئولیتهای آنها (مسئول فنی برنامه ، مسئول تدارکات ، مسئول مالی و...)

ب – مواردی که درطول اجرای برنامه می بایست توسط گزارشگر یادداشت برداری و ثبت گردد:                              

  • ویژگی های مسیر ازنظر:

1-مسیرپاکوب ،راه مالرو

2-شیب های بهمن گیر.  

3-موقعیت های یال ها ، دسترسی به خط الراس ، گردنه .

   4- مسیر گرده ای ودست به سنگ .

5-درجه سختی درطول های مختلف .

6- مسیرهای مختلف فرود و صعود .                      

7 –محل شب مانی و کمپ  . 

  • زمان بندی های بدست آمده در نقاط حساس و موثر (مانند فواصل زمانی مابین کارگاه ها ، زمان رسیدن به منابع آبی ، اول یال ، ابتدای دره ، رسیدن به گردنه و...)                                   
  • ثبت نقاط با استفاده از سیستم ناوبری GPS.
  • میزان ارتفاع گرفتن براساس زمان (معمولا درشیب های متوسط یک تیم متوسط ساعتی سیصد مترارتفاع میگیرد).
  • میزان و تعداد استراحت های بعمل آمده .
  • تغذیه مورد استفاده درطول مسیر و برنامه .
  • شب مانی ها واقامت های تیم در طول برنامه .
  • شرایط جوی حاکم بر منطقه .
  • پوشش گیاهی و تنوع جانوری مشاهده شده براساس شرایط فصلی .
  • وضعیت نزدیکترین روستاهای اطراف مسیر .
  • تصمیم های اخذ شده توسط مسئولین برنامه .
  • حوادث و ماجراهای اتفاق افتاده .
  • خاطرات و شرایط روحی شرکت کنندگان در برنامه .

ج- مواردی که در پایان برنامه می بایست مورد توجه گزارشگر قرار گیرد .

  • هزینه های انجام گرفته شده تا آخرین مرحله برنامه به تفکیک نوع هزینه : هزینه ایاب و ذهاب ، هزینه تغذیه ، هزینه لوازم فنی مورد استفاده در طی برنامه ، هزینه های جانبی برنامه .
  • فهرستی از مواد غذائی وهمچنین برنامه غذائی مورد استفاده . 
  • فهرستی از تجهیزات فنی ، پوشاک و سایر موارد استفاده شده دربرنامه بعلاوه لزوم استفاده و نقاط ضعف و قوت آنها .
  • مشخص نمودن نقاط ضعف برنامه و انعکاس نظر اعضاء تیم در پایان برنامه .
  • مشخص نمودن پیشنهادات وایده هائی که دربهتر برگزارشدن برنامه میتوان درنظر گرفت .
  • تقدیر و تشکر از کسانی که دراجرای برنامه همکاری نموده اند .

بخش سوم : مرحله نگارش گزارش

دراین مرحله با استفاده از یادداشت های ثبت شده درطول اجرای برنامه وهمچنین اطلاعات کسب شده در ابتدای برنامه و با استفاده ازفن گزارش نویسی میتوان اقدام به نگارش گزارش نمود .

خوب اندیشیدن وتمرکز داشتن ، مایه نگارش است . نگارش خوب به سرمایه های علمی ، مطالعه ، آگاهی ، احاطه به موضوع ، دقت و تمرین نیاز دارد .

گزارش اثر بخش نخواهد بود مگر آنکه علاوه بر شیوائی سخن ، به نکات اساسی برشمرده شده زیر توجه نماید :

1-فکر کردن قبل ازنوشتن .

2- توجه به هدف ، موضوع وارتباط منطقی بین اجزاء گزارش .

3 – درنظرگرفتن خواننده .

4 –آگاهی به نکات دستوری وجمله بندی درحد لزوم .  

5 – رعایت اصول نگارش و املاء .    

6 – رعایت ادب و نزاکت در گزارش .  

7 – رعایت اصل صداقت در گزارش نویسی ، هیچگاه واقعیت ها را فدای مصلحت اندیشی نکنید .

8 – ترجیح ساده نویسی بر پیچیده نویسی .   

9 – استفاده از خط نگارش و کادربندی مناسب .

              10- پرهیز از به کار بردن لغات وترکیبات دور از ذهن .

11 - به کار بردن لغات ، اصطلاحات یا عباراتی که معانی قطعی ومشخص دارند.

12 –بیان حقایق بی آنکه قصد برانگیختن احساسات را داشته باشد .   

13 – حفظ ترتیب و توالی روز های  برنامه  در گزارش . 

14 – بازبینی و تصحیح  متن گزارش .              

بخش چهارم : ضمائم وپیوست های گزارش برنامه :

الف ) نقشه وکروکی از مسیر :

گزارش کامل یک برنامه کوهنوردی باید به همراه نقشه منطقه و کروکی محل اجرای برنامه از آغاز تاپایان برنامه باشد .

  • نقشه های 50000/1 و 25000/1 سازمان جغرافیائی ارتش وسازمان نقشه برداری بهترین منابع موجود دراین زمینه می باشند .
  • کروکی مسیر اجرای برنامه از آغاز حرکت تا هدف برنامه واحیانا" راه یا مسیر برگشت (در صورتی که متفاوت ازمسیر بازگشت باشد.) این کروکی می بایست منطبق بر نقشه های توپوگرافی منطقه باشد .
  • مشخص نمودن نقاط ثبت شده با دستگاه GPS (مختصات جغرافیائی : طول وعرض جغرافیائی ) برروی کروکی مسیر
  • مشخص نمودن ویژگی مسیراز نظر عوارض سطحی زمین ومسیر برروی کروکی (مالرو _ پاکوب _ شیب بهمنی _شن اسکی _ گرده سنگی و...)
  • تعیین ساعت از یک نقطه مشخص تا نقطه مشخص دیگر وثبت آن برروی کروکی .
  • استفاده ازعلائم و راهنماهای استاندارد و شناخته شده جهت نشان دادن : شهرها، روستاها، نقاط کلیدی مسیر (یال ، خط الراس ، گردنه ، نهرها وچشمه ها ، دیواره ، پرتگاه و...) ، امکانات موجود درمسیر .
  • استفاده از قلم های رنگی در نشان دادن عوارض زمین ، مسافت ها وغیره بر روی نقشه توپوگرافی.
  • ثبت شمال مغناطیسی .
  • ثبت نام و نام خانوادگی رسم کننده کروکی با امضاء و تاریخ رسم کروکی .

ب ) عکس های برنامه و مسیر :

یک گزارش کامل کوهنوردی باید به همراه عکس یا فیلم برنامه نیز باشد که شامل :

  • عکس از مبدا حرکت برنامه .
  • عکس از نفرات شرکت کننده در برنامه .
  • عکس ازنقاط کلیدی در طی مسیر .
  • عکس ازمحل شب مانی وکمپ .
  • عکس از پوشش گیاهی ودر صورت امکان جانوری منطقه .
  • عکس از ساکنین محلی و بومی (بدون ایجاد ناراحنی وحساسیت .)
  • عکس از هدف برنامه (قله – دیوار –آبشار و...)

                               

سایرموارد دررابطه با گزارش وگزارش نویسی کوهنوردی :

1-قید نظرات نویسنده گزارش در مورد سرپرست ونفرات شرکت کننده در برنامه .

2- ارسال گزارش (درصورت صلاحدید و نیاز) به فدراسیون ، هیات های کوهنوردی ، مجله های ورزشی ، سایت های اینترنتی معتبر و ...).

3- یک گزارش خوب و کامل باید راهنمائی دقیق و جامع جهت استفاده دیگر گروها وتیم ها باشد.

4-همواره لازم است نسخی از گزارش برنامه به باشگاهها ، گروهها و... ارسال گردد .

 

 

 

شنبه 29 شهريور 1393 14:27 هانیه زوله

اسیب های نور افتاب بر کوهنوردان

گرچه حیات بر روی کره خاکی مدیون تابش خورشید است اما این همه ماجرا نیست همین پرتوهای مفید در بافتهای بدن نفوذ می کنند و با آسیب رساندن و تخریب بافتهای بدن رد پای خود را برای همیشه در بدن انسان باقی می گذارند. این آسیبها بخصوص در کسانی که بیشتر در معرض تابش اشعه آفتاب هستند ( مانند کشاورزان ، اسکی بازان ، کوهنوردان و...) بیشتر دیده می شود و این دسته بیشتر به مراقبت در برابر آفتاب نیازمندند. نور خورشید از دو قسمت مرئی و نامرئی تشکیل شده است که سهم هرکدام از کل تابش این گوی آتشین 50% است.نور نامرئی به دو قسمت مادون قرمز و ماورا بنفش تقسیم می شود که اشعه ماورا بنفش نیز بر اساس طول موج به سه گروه A ،B و C تقشیم می شود. گرچه اشعه مادون قرمز نیز برای بدن مضر است اما متهم اصلی در آسیبهای ناشی از نور آفتاب اشعه ماورا بنفش است که علی رغم اینکه درصد کمی از اشعه خورشید را تشکیل می دهد بیشترین ضرر را برای بدن دارد. اشعه فرا بنفش بر اساس طول موج به سه نوع A,B,C تقسیم می شود: UVA: این نوع طول موج و نفوذ بیشتری دارد و از شیشه ها می گذرد .و مقدار آن تقریبا 20 برابر نوع B است.بیشتر باعث برنزه شدن و کمتر باعث سوختگی و قر مزی میشود اما باعث افزایش تاثیر سرطان زایی UVB می شود. UVB: که باعث آفتاب سوختگی می شود مضر ترین نوع اشعه موجود در جو برای پوست است که بیشترین تابش را در تابستان دارد ، توسط یخ و برف منعکس می شود و توسط شیشه جذب می شود. UVC: که تقریبا به طور کامل توسط لایه ازن جذب می شود. هرچه طول موج کمتر باشد اشعه خطرناک تر است. الف )آسیب های ناشی از نور آفتاب : پرتوهای آفتاب در پوست و بافتهای بدن نفوذ می کنند و با تشکیل رادیکالهای آزاد اکسیژن باعث آسیب و تخریب سلولها می شوند ادامه این تخریبها در دراز مدت باعث تغیر شکل و گاه سرطانی شدن سلولها می شوند. آسیب های مهم ناشی از آفتاب را می توان اینچنین بیان کرد: ) آفتاب سوختگی 2) چین و چروک و پیری پوست 3) ایجاد و تسهیل ابتلا به سرطانهای پوست 4) آسیب به مو 5) آسیب به چشم 6) تشدید بعضی از بیماریها 7) ایجاد گرمازدگی همانگونه که می بینید مهمترین و خطرناک ترین تاثیر نور خورشید زمینه سازی ایجاد سرطان پوست است .آثار اشعه ماورابنفش بتدریج در مواجهه های کوتاه و مداوم طی زندگی جمع شده وباعث آسیب دراز مدت بافتهای بدن و افزایش ریسک ابتلا به سرطان می شود. این آسیبها بخصوص برای کسانی که بطور مداوم در معرض مقادیر اندک اشعه قرار دارند بسیار بیشتر است. عاقبت بی توجهی امروز به مراقبت از پوست در برابر آفتاب مواجهه با سرطان پوست در سالهای بعد است ب)کوه و آفتاب: کوهنوردان بسیار بیشتر از افراد عادی در معرض خطرات ناشی از آفتاب قرار دارند.زیرا کوهنوردان بابت ماهیت فعالیتشان بسیار بیشتر از افراد عادی در مواجهه با نور آفتاب قرار دارند. اشعه ماوراء بنفش در ارتفاعات بیشتر از شهر ها و دامنه ها است و به ازاء هر 1000 متر افزایش ارتفاع این اشعه 10 تا 12 درصد بیشتر می شود.مثلا اشعه ماوراء بنفش در قله دماوند (5672 متر) حدود 30 درصد از گو سفند سرا (3000 متر) بیشتر و 50 درصد از شمال تهران( 1700متر )بیشتر است. در شهر ها آلودگیها باعث جذب اشعه ماوراء بنفش می شوند اما هوای پاک تر کوهستان اشعه ماوراء بنفش بیشتری را از خود عبور می دهد. وجود برف مانند یک آینه باعث می شود تا اشعه ماوراء بنفش به اطراف منعکس شود.(برف حدود 85 % اشعه ماوراء بنفش را منعکس می کند). مجموع این عوامل باعث می شوند تا کوهنوردان بسیار بیشتر در معرض خطر باشند و نیاز به مراقبت بیشتری داشته باشند. اشعه ماوراء بنفش کی و کجا بیشتر است؟ ساعات میانی روز (ساعت 10 صبح تا 2 عصر) نزدیک خط استوا (عرض جغرافیایی کمتر) ارتفاعات مجاورت سطوح منعکس کننده (آب- برف و...) فصول خاص (تابستان) آب و هوای پاک و آفتابی ج) چه کسانی به اشعه ماوراء بنفش بیشتر حساسند؟ افرادی که پوست روشن دارند. بچه ها (استفاده از ضد آفتاب در 18 سال اول زندگی احتمال ابتلا به سزطان پوست در بزرگسالی را 78 درصد کم می کند) افراد مسن مصرف کنندگان بعضی داروها(قرصهای ضد بارداری، آنتی بیوتیک ها و هر دارویی که در دستورالعمل آن افزایش حساسیت در برابر نور آفتاب ذکر شده باشد.) :د) مراقبت از پوست در برابر آفتاب · برای مراقبت از پوست 4 اصل وجود دارد که باید رعایت شود: 1. پرهیز از ساعتها و مکانهای خطرناک از نظر اشعه 2. استفاده از پوشش مناسب 3. استفاده از ضد آفتابها 4. داروها 1- پرهیز از ساعتها و مکانهای خطرناک از نظر اشعه هیچ پوشش یا ضد آفتابی مراقبت 100 % در برابر آفتاب ایجاد نمی کند پس اولین و مهمترین مراقبت پرهیز از مواجهه با اشعه است. نورخورشید در ساعات 10صبح تا 2 عصر در اوج خود است (70 تا 80 درصد اشعه ماوراء بنفش در این ساعتها به زمین میرسد) در این ساعات باید از مواجهه با آفتاب یا بهتر بگوییم فضای باز پرهیز کرد و در هنگام صعودهای تابستانه و در مناطق آفتاب گیر بهتر است صعود را به ساعات ابتدایی و انتهایی روز موکول کرد. دقت کنید که نبودن آفتاب دلیل نبودن اشعه ماوراء بنفش نیست و شما در هوای ابری نیز نیاز به مراقبت در برابر افتاب را دارید چیزی نزدیک به 90 درصد UVA از ابرها عبور می کند.گرچه اگر ابرها به گونه ای باشند که هوا تیره و تاریک شود ویا باران باشد تقریبا می توان گفت که اشعه ماوراء بنفش نوع B به زمین نمی رسد. 2 - استفاده از پوشش مناسب لباس مناسب بهترین و اصلی ترین راه مقابله با آفتاب است و به خاطر داشته باشید هیچگاه هیچ ضد آفتابی جایگزین پوشش مناسب نخواهد شد. مناسب ترین لباس برای مقابله با آفتاب لباسی است که: 1-2- کاملا پوشیده باشد : گرچه اخیرا لباسهایی ساخته شده که برای مقابله با اشعه ماوراء بنفش طراحی شده است اما استفاده از پوشش حد اکثری با لباسهای عادی بسیار مفید و کمک کننده است. پوششی که تمام راه های نفوذ آفتاب را پوشش دهد و بخصوص سر و گردن را کاملا بپوشاند.کلاه مناسب نقش مهمی در این پوشش دارد کلاه ضمن مراقبت از سر و گردن به محافظت از صورت نیز کمک می کند. لبه کلاه بهتر است دور تا درو باشد و عرض لبه کلاه نباید کمتر از 6 سانتی متر باشد و نیز اطراف سر و گردن باید با شال و یا با چفیه و یا با کلاه هایی که برای این منظور تهیه شده است پوشانده شود. استفاده از لباسهای آستین بلند و دستکش به خصوص در کار سنگ و یا در یخچالها نباید فراموش شود. 2-2- خشک باشد : قدرت محافظت لباسها در برابر اشعه ماورا بنفش با خیس شدن آنها یک سوم می شود. پس لباس های خود را هیچگاه خیس نکنید و یا خیس بر تن ننمایید. 3-2- تیره باشد: هرچه لباس روشن تر باشد با انعکاس اشعه ماوراء بنفش سایر قسمتهای بدن را در معرض اشعه قرار می دهد. پس لباس مناسب برای مقابله با اشعه ماورا بنفش لباس تیره است. 4-2- گشاد باشد : لباسهای تنگ و استرچ مقاومت کمتری در برابر اشعه ماورا بنفش دارند. 3- استفاده از ضد آفتابها: به موادی که بتوانند از نفوذ امواج ماورا بنفش به قسمتهای عمقی پوست جلوگیری کنند ضد آفتاب یا محافظ می گویند. ضد آفتاب ها بر دو نوع هستند : 1- ضد آفتاب فیزیکی 2- ضد آفتاب شیمیایی 1-3- ضد آفتاب های فیزیکی : باعث انعکاس اشعه ماورا بنفش می شوند و با ایجاد یک سد بر روی پوست مانع نفوذ اشعه ماوراء بنفش می شوند. این پماد ها باید بصورت یک لایه ضخیم روی پوست قرار گیرند و نباید بر روی پوست ماساژ داده شوند .این دسته ضد آفتابهایی موثر و ارزان هستند و حساسیت زا نمی باشند اما بی رنگ و خوشبو نیستند ، تنوع زیادی ندارند و گرد و غبار را به خود جذب می کنند. برای پوست های آسیب دیده و مناطقی که زیاد می سوزند (مثل بینی و گونه ها ) مفیدند. از این دسته می توان به زینک اکساید و یا تیتانیوم دی اکساید اشاره کرد . 2-3- ضد آفتاب های شیمیایی : باعث جذب اشعه ماورا بنفش می شوند. اکثر ضد آفتابهای موجود در بازار از این دسته هستند و گرچه تنوع بسیار بیشتری داشته و رنگ و بوی مناسبی دارند اما گران تر از گروه قبل می باشند. و در پوست های حساس و آسیب دیده ممکن است باعث آسیب شوند. spf: قدرت ضد آفتابها را با واحدی می سنجند بنام SPF (Sun protection factor) .که بیان کننده نسبت زمان مقاومت پوست با ضد آفتاب به زمان مقاومت پوست بدون ضد آفتاب در برابر نور آفتاب است. اگر پوست کسی در برابر اشعه بدون ضدآفتاب در عرض 5 دقیقه میسوزد با استفاده از ضدآفتابی باSPF 15 تا 75 دقیقه دوام دارد.. ضد افتاب مناسب: برای کوه ضد آفتاب خوب ضد آفتابی است که برای پوست شما مناسب باشد و آن را تحریک نکند . در برابر اشعه ماوراء بنفش A و B مقاوم باشد. حد اقل SPF 30 داشته باشد. ضد آب باشد و بسته بندی آن مقاوم و به راحتی قابل حمل و نقل باشد. نحوه استفاده از ضد آفتاب: مهم نیست که ضد آفتابی که انتخاب می کنید چه مارکی است خارجی یا ایرانی است و یا SPF خیلی بالا دارد مهم این است که از ضد آفتابتان درست استفاده کنید .هر ضد آفتابی باید نیم ساعت قبل از مواجهه با نور خورشید استفاده شود به خوبی روی تمام پوست صورت مالیده شود و تا نیم ساعت بعد از استفاده از آن هیچ ماده موضعی درمانی یا آرایشی نباید استفاده شود.هر ضد آفتابی باید دو ساعت بعد از مصرف ، بعد از فعالیت سنگین و بعد از غوطه ور شدن در آب تجدید شود. 4- داروها : مصرف روزانه بعضی از داروها با تاثیر بر رادیکالهای آزاد سبب کاهش آسیب آفتاب بر پوست میشود . شامل Vitamin C 1 to 2 gm - vitamin E 500 to 1000 IU - vitamin A 25000 IU آفتاب سوختگی در کوهستان علائم و نشانه ها: قرمزی وگرمی - درد وسوزش - تاول - ادم اگر آفتاب زیاد باشد چند دقیقه کافیست تا سوختگی ایجاد شود و تا چند روز ادامه دارد و طی یک هفته پوسته ریزی اتفاق می افتد. درمان: اصول درمان در این حالت عبارتند از : -- پرهیز از آفتاب : از پوست آسیب دیده باید به شدت در برابر تابش آفتاب مراقبت شود. -- کمپرس مرطوب و سرد : برای کنترل درد بسیار موثر است -- مراقبت از پوست آسیب دیده : پوست آسیب دیده به شدت حساس است و باید علاوه بر آفتاب در برابر آسیب ها ، آلودگیها ، مواد شوینده و ... بدقت مراقبت شود. -- استفاده از پماد های ضد التهاب موضعی (مثل زینک اکساید) -- استفاده از مسکن های خوراکی ه ) مراقبت از چشمها در برابر آفتاب: اشعه ماوراء بنفش علاوه بر آسیبی که به پوست ، مژه ها و اطراف چشم می رساند به خود بافت و ساختارهای چشم نیز صدمه می زند. اشعه نوع A به عمق چشم نفوذ می کند و باعث آسیب و تخریب بافتهای عمقی می شود . پرتو های نوع B توسط قرنیه جذب می شوند و به بافتهای عمقی چشم نمی رسند اما باعث سوختگی قرنیه می شوند .آسیبهای مهم ناشی از پرتو های فرا بنفش به چشم عبارتند از: o آسیب به شبکیه o آسیب و سوختگی قرنیه o آب مروارید o آسیب به پوست اطراف چشمها و پلکها یکی از شایع ترین این آسیبها سوختگی قرنیه ناشی از آفتاب است که بخصوص در برف هنگامی که انعکاس اشعه ماورا بنفش بسیار زیاد است اتفاق می افتد که گاه شدت آن به حدی است که باعث اختلال بینایی می شود لذا از آن به برف کوری یاد می شود. و ) برف کوری: برف چیزی نزدیک به 85 % از اشعه ماورا بنفش را منعکس می کند و این اشعه در صعود های برفی باعث آسیب و سوختگی قرینه می شود. فقط20 دقیقه حضور در برف کافی است تا برف کوری ایجاد شود علائم 6 تا 12 ساعت بعد از مواجهه ایجاد می شوند و 18 تا 24 ساعت بعد بتدریج از بین می روند. علائم و نشانه ها: o تورم پلک ها o اشک ریزش و گاه خشکی چشم ها o درد o تاری دید o احساس جسم خارجی در چشم o قرمزی چشم o درد ناکی حرکات و باز و بسته کردن چشم o حساسیت به نور علائم چندین ساعت بعد از مواجهه با اشعه با اشک ریزش ، قرمزی و دردی که به سرعت افزایش یافته و غیر قابل تحمل می شود ایجاد می شوند . بیمار احساس می کند که چیزی شبیه سنگ و یا شن در چشمش است. درد ، اشک ریزش ، تاری دید و احساس جسم خارجی در چشم بیمار را وا می دارد تا چشم هایش را بمالد و این ماساژ وضع را بدتر و درد را آزار دهنده تر می کند. نور در این حالت به شدت آزار دهنده است و بیمار از نور گریزان است. درمان: o در آوردن لنزهای تماسی o پرهیز از نور o کمپرس سرد o بستن چشم ها (ترجیحا تا 24 ساعت) o مسکن خوراکی(مانند بروفن در صورت نبودن منع مصرف) o پرهیز از مالش چشمها o قطره آنتی بیوتیک o استفاده از عینک آفتابی با بروز اولین علامتها اگر در چشمتان لنز دارید آنها را در آورید.چشمها را در برابر نور محافظت کنید. و بعد از آغشته کردن چشم ها به پماد یا قطره آنتی بیوتیک (قطره جنتامایسن 2 قطره هر 4 ساعت) آنها را در صورت امکان ببندید. اگر در حال حرکت هستید و نمی توانید چشمهایتان را ببندید چشمی را که بیشتر درد می کند ببندید. بیمار برای کنترل درد به مسکن و کمپرس سرد نیاز دارد برای کمپرس سرد می توانید از یخ یا برفی که در یک پلاستیک درون یک پارچه پیچیده شده است استفاده کنید و یا از یک بطری یا قمقمه که حاوی آب سرد است. دقت کنید هیچگاه یخ یا برف را مستقیما روی چشم یا پوست نگذازید. بیمار تا چند روز بعد از آسیب نیاز به استفاده از عینک مناسب در مواجهه با نور و آفتاب دارد . وقتی که بیمار بدون درد و اشک ریزش بتواند به راحتی به نور نگاه کند می توان گفت که بهبودی حاصل شده است. پیش گیری: دقت کنید که گرچه برف کوری با مواجهه کوتاه مدت با برف و اشعه ایجاد می شود اما علائم در ساعت های بعد(6 تا 12 ساعت بعد از مواجهه با برف و اشعه ماورا بنفش) بروز می کنند و بلافاصله ایجاد نمی شوند . علائم گاه آنقدر شدیدند که بینایی فرد را مختل می کند اکنون 6 تا 12 ساعت پس از شروع روز اگر شما در یک صعود برفی به پناهگاه یا جایی امن رسیده باشید گرچه شبی سخت همراه با درد شدید را پیش رو دارید اما خطری شما را تهدید نمی کند . و برف کوری حتی بدون درمان نیز بهبود پیدا خواهد کرد ، ولی اگر هنگام بروز علائم شما در میانه راه صعود یا بر روی یک دیواره یا یخچال هستید بینایتان مختل شده است شدت درد تمرکزتان را از بین برده است و احتمالا هوا نیز دارد رو به تاریکی می رود آنگاه برف کوری می تواند به بهای جانتان تمام شود. پس پیشگیری از برف کوری را جدی بگیرید و آن را دستکم نگیرید. به خاطر داشته باشید که از همان ساعات ابتدایی روز به فکر محافظت از چشمانتان باشید و گرنه هنگام بروز علائم یا گذشت ساعتها از طلوع آفتاب دیگر کار از کار گذشته است و برای پیشگیری بسیار دیر شده است. اساس پیشگیری پرهیز از نور آفتاب و محافظت از چشمها در برابر آفتاب با استفاده از عینک مناسب و سایر پوشاننده ها بخصوص کلاه لبه بلند است. عینک مناسب: محافظت 100%در هرسه اشعه UVA-UVB-UVC داشتن جنس ضد خش داشتن قدرت درجه 3برای نور مریی داشتن درجه 4 برای نور مریی در هیمالیا نوردی داشتن خاصیت ضد بخار قاب مناسب استفاده از عینک مناسب را در کوهستان به خاطر بسپارید چه در هوای آفتابی چه در هوای ابری و بخصوص در مواجهه با برف و یخچالها آنرا فراموش نکنید (بر گرفته از نوشته های دکتر فرید عباسی دزفولی)

شنبه 29 شهريور 1393 14:16 هانیه زوله

گزارش برنامه ابشار سنگان

آدینه ای دیگر را رهسپار کوه شدیم تا در دامکان طبیعت زندگی  را تازه کنیم.

در اخرین جمعه اولین ماه سال نخستین برنامه گروه کوه نوردی مارلیک رقم خورد.

در تاریخ 29/1/93 در ساعت 6 صبح مینی بوس پس از سوار کردن همنوردان راه خود را به سوی آبشار سنگان واقع در جاده امامزاده داوود در پیش گرفت.ساعت 10/8 صبح به امامزاده قاسم رسیدیم و پس ار صرف صبحانه در ساعت 30/8 بعد ار معارفه

اعضای جدید و انجام حرکات کششی راه خود را به سوی ابشار زیبای سنگان که منظره زیبای ان هم در تابستان و هم در زمستان تماشایی است در پیش گرفتیم.

راه بسیار اسان و کم شیبی را تا نزدیکی ابشاردر پیش داشتیم که به عنوان اولین برنامه ی سال  انتخابی بسیار مناسب بود.

ساعت 30/11 به ابشار رسیدیم و پس از کمی استراحت گروه به دو دسته شدو چند تن از اقایان به راه خود به سوی بالای ابشار ادامه دادند


ادامه مطلب

جمعه 19 ارديبهشت 1393 18:54 امیررضا زوله

ابدیت مطالب وب

با سلام خدمت بازدید کنندگان محترم مطالب وب بزودی به روز میگردد

شنبه 13 ارديبهشت 1393 16:58 امیررضا زوله

تفاوت کوهنوردی در زمستان وتابستان

در زمستان و اوایل بهار کوهنوردی به واسطه ی وجود برف و یخ مشکل تر اسـت و بایـــد آن را جدی گرفت.

 

در ارتفاع بالای چهار هزار متر شرایط قطبی حکم فرما است و به همین دلیل آمادگی،توان و استقامت بیشتری در مقایسه با فصول دیگـــر دارد. کوچک ترین بی احتیاتی باعث صدمات و خطرات جدی می شود.

 

به همین خاطر تلفات این دو فصل بســـیار زیاد است. وزش باد سرد خیلی زود باعث بیحس شـدن اعضـاء شما می شود، مگر اینکه ضد باد خوبی داشته باشید و مرتب حرکت کنید. در زمستان و اوایل بهار یک روز آفتابی و بدون باد تبدیل به کولاک و یا باران می شود. برف، مسیر یابی را فوق العاده مشکل می کند و نه تنها راهها بلکه تکه سنگها را نیز می پوشاند.اگر چه غفلت و بی توجهــــــــــی.....


ادامه مطلب

پنج شنبه 17 بهمن 1392 18:1 هانیه زوله